"Το επίθετο “παγκόσμιος” εκφράζει πολύ εύγλωττα το αίσθημα της φρίκης μπροστά στο γεγονός ότι, στο εξής, τίποτα απ' ό,τι συμβαίνει στον πλανήτη δεν θα είναι πια τοπική υπόθεση, ότι όλες οι καταστροφές αφορούν τον κόσμο ολόκληρο και ότι, συνεπώς, οριζόμαστε όλο και περισσότερο από εξωγενή δεδομένα, από καταστάσεις απ' όπου κανείς δεν είναι δυνατό να ξεφύγει και που, όλο και περισσότερο, μας κάνουν να μοιάζουμε οι μεν με τους δε.."
Αυτό γράφει ο Μίλαν Κούντερα στην «Τέχνη του μυθιστορήματος», αναφερόμενος στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ως ένα αποφασιστικό γεγονός το οποίο «μετασχημάτισε τον κόσμο σε παγίδα».
Φυσικά ο Μεγάλος Πόλεμος του 1914 δεν ήταν παρά μια στιγμή, ΑΝ και κομβική, στη μακροχρόνια διαδικασία παγκοσμιοποίησης, η οποία, μαζί με τον καπιταλισμό, ενοποίησε την ανθρώπινη ιστορία, διαμορφώνοντας αυτό που στη διεθνή ορολογία έχει χαρακτηριστεί ως histoire totale, world history ή global history.
Εκείνο που ο μεγάλος Τσέχος συγγραφέας επισημαίνει είναι η κοινή πλέον ανθρώπινη μοίρα, αφού κανένα έθνος, καμία χώρα και κανένας λαός δεν μπορεί να ξεφύγει από τις κολοσσιαίες υπερεθνικές δυνάμεις οι οποίες καθορίζουν την πορεία των γεγονότων, έστω και με απρόβλεπτα τελικά αποτελέσματα.
Με αυτή την έννοια μιλά για «κόσμο-παγίδα», αφού τα χαρακτηριστικά του εγκλωβισμού και της «αιχμαλωσίας» αποτελούν, κυρίως για τα λιγότερο ισχυρά κράτη, σημαντικές πιθανότητες της διεθνούς ζωής τους. Το παράδειγμα της χώρας μας είναι πολύ χαρακτηριστικό αυτής της κατάστασης θηράματος στην οποία έχει βρεθεί, χωρίς να μπορεί στο προβλεπτό μέλλον να διαφύγει.
Φυσικά, όπου υπάρχει θήραμα, υπάρχει και θηρευτής. Υπάρχουν τα αρπακτικά, οι χρηματοπιστωτικές ελίτ των κυρίαρχων χωρών, οι οποίες με την επιθετικότητά τους κυνηγούν και εγκλωβίζουν τα πιο αδύναμα μέλη του κοπαδιού των εθνών. Η συνέχεια είναι γνωστή: εγκλωβισμός, καθήλωση, θάνατος.
Όπως έχει δείξει η ιστορία της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού, η οικονομική αφαίμαξη πάει χέρι χέρι με την πολεμική στρατηγική, αφού, όπως έχει πει ο Κλάουζεβιτς, πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα.
Πάρτε για παράδειγμα τη Γερμανία, η οποία, αφού έχει κυριαρχήσει οικονομικά στην Ευρώπη και έχει επωφεληθεί τα μέγιστα από τη χρηματοπιστωτική κρίση, σήμερα υιοθετεί τη «Λευκή Βίβλο» στην πολιτική της ασφάλειας, αποφασίζοντας να έχει περισσότερο ενεργό δράση στις στρατιωτικές αποστολές του ΝΑΤΟ και στον λεγόμενο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.
Σπάει έτσι ένα ταμπού που υπήρχε από την περίοδο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: τη μη συμμετοχή των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων σε αποστολές εκτός συνόρων.
«Έχουμε επίγνωση του μεγέθους και της σημασίας μας, αλλά και των ευθυνών μας» δήλωσε η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, σκορπίζοντας ρίγη ανατριχίλας τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και πανευρωπαϊκά.
Φυσικά, τίποτα στην Ιστορία δεν είναι μονόδρομος και ίσως ο Κούντερα στη «Βραδύτητα» δίνει μια πιθανή απάντηση στην ερώτηση «τι κάνουμε, εάν αυτή είναι η κατάσταση;».
«Το μόνο που μας μένει είναι η εξέγερση κατά της ανθρώπινης κατάστασης που δεν την έχουμε διαλέξει!». Στην παγκοσμιοποίηση της υποδούλωσης να αντιτάξουμε την παγκοσμιοποίηση της αντίστασης. [Πηγή: efsyn]
Σχόλιο: Τα πιο "αδύναμα μέλη των κοπαδιών των εθνών" δυστυχώς δεν φαίνεται να έχουν καμία πρόθεση (ακόμα) να αντιτάξουν την "παγκοσμιοποίηση της αντίστασης"... Μια απλή "ιστορική αναδρομή" το αποδεικνύει περίτρανα...
Μάλλιασε η γλώσσα του Αισχύλου, του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα... Εδώ και 2500 χιλιάδες χρόνια σαλαγάνε τα γιδοπρόβατα μπας κι αλλάξουν βέλασμα, αλλά εις μάτην...
Στη συνέχεια κι άλλοι "φωτισμένοι" άνθρωποι προσπάθησαν να ταρακουνήσουν τα "κοπάδια", αλλά και πάλι εις μάτην... Δείτε την "αλληγορία του σπηλαίου" του Πλάτωνα και μια σύντομη αναδρομή .... Ε Δ Ω
Ιδιαίτερα η "αλληγορία του σπηλαίου" του Πλάτωνα (που δεν είναι καθόλου αλληγορία) είναι τόσο αποκαλυπτική των προθέσεων των κοπαδιών που δεν αφήνει περιθώρια "παρερμηνειών"...
Κανονικά αυτό το βίντεο θα έπρεπε να το βάζουν με ορό κατευθείαν στο εσωτερικό μέρος του κρανίου (εκεί που θα έπρεπε "φυσιολογικά" να βρίσκεται ένας "εγκέφαλος") μήπως τα κοπάδια αλλάξουν ρυθμό βελάσματος και αντιληφθούν τα αυτονόητα...
Επί του παρόντος τα "κοπάδια" κυνηγάνε πόκεμον (πόκεμον ΘΑλέξης, Κούλης κ.λ.π.) και περιμένουν τον Πολέμαρχο του Θεού και την ανάπτυξη.... Κ.Φ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου